LUNA

Lunae particula timide apparet
sub caelo astris distincto ac nitido
mensis martii, ventosi insanique.

Iocosus cupidusque puer,
aere inspicit eam inquirente
adductus ludus puerilis in caelo
infinito ac remoto accidit.

Nocte luna apparet, augescit,
evolat, acta e sole excaecante
orientis diei.
Instans, revenit, et e parva falce
in particulam aurei mali mutatur,
celsa et superba,
persuasa solis radius,
tremiscens caesusque
precipitem aufuget,
et in caelum peragret,
inter milia miliaque punctilla
remotas perpetuas lucernas.

Victa irataque, luna
inflatur, globatur,
et certaminis risum convertit
in magis magisque hostem.
Effundet argentatis radiis
super prata vallesque
qua viridiis induit Aprilis,
amantibus duobus admiratione beata.

Sol tamen, perpetuo pervicax,
invidus fortisque,
vehementer mortifere impellit,
et rotunda, perpasta et iocosa
particulam fit aurei mali rursus,
postea falcem, deinde evolat.

Ludus perpetuus, fortasse.