Tres sorores

In latinum convertit Zavorotkina Olga

Tres sorores, puellae suaves
iter longum parabant aliquando
ad tangendum post operas graves
illum fontem ex siti servantem.

Ante viam valere jusserunt
et dein inter se discesserunt.
Amor primae, el somnium mediae,
spesque tertiae nomines fuerunt.

Amor terras emetiebatur,
finem mobilem consectabatur,
sed non tulerat mobilitatem
et in animo non est servata.

Et manserunt nunc duae sororum,
iter arduum pariter habent.
Cum sentimus dolorem perdentes amorem,
spes et somnium in corde manent.

Tamen somnium faciens viam
finem clarum obtinuit tandem,
quo obtento mutavit in quiddam,
sed somnium cessavit vocando.

Mansit spes tenerarum sororum,
sola iter difficile habet,
et cum perdimus somnium atque amorem,
una spes in perpetuum manet.

Hodie finis dolorum admovit,
expectamus aestatem jucundam.
Sed cur sumus tam tristes et soli?
Sed cur sumus dispersi per mundum?

Tamen errans in terris remotis
unam res deum pergo rogare:
ad vivendum, spirandum, agendum, amandum
ne permittas mihi desperare.